Δευτέρα 24 Ιανουαρίου 2011

Schriftlicher Ausdruck, Übungen

Ich habe meine Studenten (3 Semester) gefragt, dass Sie eine Geschichte ins Griechische fortfahren. Ihre Kreativität hat Fruchte ergeben. Für die originale Geschichte  (von Jorge Bucay) klicken Sie hier


Ζήτησα από το τμήμα των προχωρημένων μαθητών μου να συνεχίσουν μια ιστορία που τους έδωσα από το βιβλίο του Χόρχε Μπουκάι, Θα σου πω μια ιστορία. Η δημιουργικότητά τους απέδωσε καρπούς και το αποτέλεσμα μπορείτε να το δείτε παρακάτω. Για να διαβάσετε την πρωτότυπη ιστορία, πατήστε εδώ.

Λυπημένος ο νεαρός γύρισε σπίτι. ΄Ηταν μόνος του γιατί οι γονείς του έπρεπε να δουλέψουν. “Γιατί δεν μπορώ να πετάω; Τι κάνω λάθος; Γιατί ο Θεός μου έδωσε φτερά αν δεν ξέρω να τα χρησιμοποιώ; Είμαι ένα αίσχος για τον πατέρα μου. Είναι σίγουρα απογοητευμένος.” Και ο αγόρι άρχισε να κλάψει πικρά. Στην αυτή την στιγμή η μητέρα του γύρισε σπίτι και βρήκε ο γιος της κλαίγοντας. “Τι έγινες; Γιατί είσαι τόσο λυπημένος, παίδι μου;”, ρώτησε η μητέρα. “Αχ μαμά, είμαι άχρηστος. Δεν ξέρω τίποτε.”, έκλαψε ο αγόρι. “Μπα! Μη λες ανοησίες!”, αυτή είπε. “Αλλά πες μου τι έγινε! Γιατί έχεις ένα καρούμπαλο στο κεφάλι;” Η μητέρα ανησύχησε πολύ.

Τελικά ο γιος απάντησε: “Ο μπαμπάς μου είπε ότι πρέπει να αρχίσω να πετάω και να χρησιμοποιώ τα φτερά μου. Λοιπόν πήγαμε μαζί στο χείλος του γκρεμού για να δοκιμάσω να πετάω. Αλλά φοβήθηκα και όλους τους φίλους μου που μου είπαν ότι είναι τρελός να πετάω. Ο καλύτερος φίλος μου μου πρότεινε να  δοκιμάσω να πηδήξω από την κορυφή ενός δέντρου. Αυτό έκανα. Αλλά δεν πέταξα, έπεσα. Και τώρα έχω αυτό το καρούμπαλο και πολλές γρατζουνιές. Αφού διηγήθηκα στον μπαμπά τι έγινε, μου είπε αν δεν μπορέσω να πετάω, πρέπει να μείνω για πάντα στο περπάτημα.”


“Και τι πειράζει;”, ρώτησε η μητέρα. “Δεν πρέπει να τα ξέρεις όλα. Είσαι τέλειος παρ'όλα αυτά, γιε μου!”, αυτή είπε και τον αγκάλιασε. “Αλλά όταν θέλεις, θα ξαναπάμε στο βουνό μαζί και θα δοκιμάσεις ξανά να πετάξεις. Δεν πιστεύω ότι ο πατέρας σου σου είπε ψέματα. Πρέπει μόνο να έχεις κουράγιο. Και εγώ πιστεύω σε σένα. Θα τα καταφέρεις!”
Το αγόρι χαμογέλασε πάλι και είπε:  “Εντάξει, θα το δοκιμάσω ξανά.”


Όταν ήταν στην άβυσσο, ο νεαρός φοβήθηκε λίγο αλλά η μητέρα του φώναξε: “Θα το καταφέρεις, παιδί μου! Το ξέρω! Είσαι ο καλύτερος πιλότος σ΄ όλο τον κόσμο! Να έχεις κουράγιο!” Ξαφνικός, το αγόρι αισθάνθηκε πολύ δυνατός. Πήρε φόρα, πήδηξε και... ξαφνικά στον αέρα ξεδίπλωσε τα φτερά του και πέταξε. ¨Ήταν έναν τέλειο αίσθημα! Και όταν ο νεαρός προσγειώθηκε πάλι στο έδαφος, ήταν πολύ ευτυχισμένος και περήφανος. “Ευχαριστώ πολύ, μαμά! Με ενθάρρυνες πολύ. Δεν θα το έκανα χωρίς την βοήθεια σου. 'Ελα!  Πρέπει να διηγηθώ τον μπαμπά τα νέα! Γιούπι! Ξέρω να πετάω!”

Doreen Stolle

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου